Alma Papamihali

EMIGRANTI


Diku veç në tavolinën
Me mbulesë të bardhë shtruar,
Birrë të huaj ke përpara
Dhe një pamje të menduar.

Diku veç në tavolinën
Në një qoshe të lokalit,
Shokun tënd se ke përballë
Pi vetmuar ti prej hallit.

Diku veç në tavolinën
Në një lagje të panjohur,
Gjithçka është akull e ftohtë
Vetëm birra është e ngrohur.

Diku veç në tavolinën,
Që të bën ty shoqëri
Gotën s´di ku t´a trokasësh,
Tavolina s´është njeri.

NËSE S´KE FJETUR

Mbi liqenin e mbrëmjes,
shelgjet panë në pasqyrë
si hëna u zgjua...

Nëse ende s´ke fjetur,
fute hënën brenda,
bashkë me të dhe mua...

STINA E PESTË


Nuk rreshte së kërkuari,
Ndaj stinën e pestë krijove,
Su lodhe së ecuri,
Me hapa heshtjen sfidove.

Ia zhveshe rrobat vjeshtës,
Pranvera puthje nisi të pikojë,
Dimrit i dhe lamtumirën,
Vera të drithërojë.

Nuk rreshte së ecuri
Stinën e pestë krijove,
Atë të dashurisë,
Katër të tjerat sfidove.

Krijove të pestën e vitit,
Të ndihesha si në përrallë,
Ndaj stinët kur ndërrohen,
Të pestën pres me mall.

KOHA IME

Së fundi kuptova,
që s´është e thënë
të dashurosh sytë,
apo buzëqeshjen...

Ka dhe të tillë
njerëz në botë,
që dashurojnë kohën,
më shumë se prekjen...

RUGË QË SHKELEN

Kjo rrugë ende më do,
dhe pse çdo ditë e kam shkelur...

Sa rrugë të tilla ka në botë,
që të pafjala kanë ngelur...

KUAJT

Kurrë s´ia qava hallin
kalorësit për këmbët,
që i vareshin.
Netëve ulëriva,
me kuajt në stallë.

Më dhimbej,
kurrizi i tyre i dalë...

POETËT

Poetët...ah...poetët,
...............ç´njerëz qenkan,
...................................vallë?

Lindin,
..........të dashuruar,
..................dhe vdesin beqarë.

GËNJESHTRA

Kush thotë kurrë s´ka gënjyer,
gënjen!
Kush pyet ç´është gënjeshtra,
gënjen!
Kush thotë gënjeshtër s´ka dëgjuar,
gënjen!
Kush thotë gënjeshtrën ç´e dua,
gënjen!
Derisa në një botë të gënjeshtërt,
rron,
Dhe të vërtetën brenda gënjeshtrës,
gjen.

SHPIRT I RI

Çdo mur i dhomës,
ka varur një pasqyrë,
ku veten sheh çdo ditë...

Por të rinohesh,
nuk vlejnë pasqyrat,
që s´depërtojnë në shpirt...

Shtegtim pulëbardhe

Largohem për të mos u kthyer më,
Ndaj iki tutje, fluturoj,
Në pulëbardhë etur bregut shndërrohem,
Duke dashur të lënit pas t´i harroj...
Por të harrosh s´mjafton gjithmonë,
Drejt qiellit të kaltër një fluturim,
Dhe pse pulëbardhë shndërruar jam,
Ka dhe shtegtime me drejtim kthim...
Drejtuar qiellit ti vazhdon sheh,
Me tëndin shpirt ndjek shtegëtimin,
Kur lartësive në pikë shndërrohet,
Oh sa i largët të duket kthimi.
Larg fluturoj, pa frikë largohem,
Sepse e ndiej që çdo shtegtim,
Sado i largët në vetvete,
Do më riktheje pranë detit tim.
Dhe për çudi vazhdoj e ngjitem,
Aspak s´kërkoj të shoh nga pas,
E mjerë do mbetej çdo pulbardhë,
Të huajat brigje po të trokasë...
Ndaj ngjitem lart, ndaj fluturoj,
Në pupël reje jam shndërruar,
Nëse ky qiell mbi det s´do flinte,
I imi mall do ish´ harruar...

Xhelozi vjeshte - Alma Papamihali

Unë prisja vjeshtën ndryshe për tu ndierë,
Nën fëshfërimë të flija pak lëkundur,
Si nëpër ëndërr vërdallë të vija
Dhe të përgjoja, heshtur pa u dukur...

Më mori malli të ndihem xheloze,
Ndaj prisja vjeshtën, ndryshe për tu ndierë,
S´më bie mendja për detin e fjetur,
Për ngjyrën e bronxtë, që mora në verë...

Unë prisja vjeshtën të shtrihesha mbi gjethe,
Aty-këtu të verdhesha dhe unë,
Nuk thonë kot kur ndihesh xheloze,
Je dashuruar mbase më shumë...

STINA E PESTË


Nuk rreshte së kërkuari,
Ndaj stinën e pestë krijove,
Su lodhe së ecuri,
Me hapa heshtjen sfidove.

Ia zhveshe rrobat vjeshtës,
Pranvera puthje nisi të pikojë,
Dimrit i dhe lamtumirën,
Vera të drithërojë.

Nuk rreshte së ecuri
Stinën e pestë krijove,
Atë të dashurisë,
Katër të tjerat sfidove.

Krijove të pestën e vitit,
Të ndihesha si në përrallë,
Ndaj stinët kur ndërrohen,
Të pestën pres me mall.


--------------------------------------
NËSE S´KE FJETUR


Mbi liqenin e mbrëmjes,
shelgjet panë në pasqyrë
si hëna u zgjua...

Nëse ende s´ke fjetur,
fute hënën brenda,
bashkë me të dhe mua...
------------------------------------
Larg vendit

Dimër paska qenë vërtetë
Dhe kur verë kam kujtuar,
Dimër paska qenë vërtetë
Thjesht se paskam kuptuar.

Se kam ndjerë kohën të qeshë
Lëkura s'mu ngroh njëherë,
S'paskam parë diell me sy,
Dimër paska bërë në verë.

Sa e doja ngrohtësinë
Sidomos kur kisha ftohtë,
Sa doja të ishte verë,
Gjer në palcë të ndieja ngrohtë.

Dimër paska qenë vërtetë
Veten thonë se gënjen dot,
Ja që ndodh dhe e kundërta
Në një verë shpresova kot.

Ikja, ecja dhe vrapoja,
Vazhdimisht kërkoja verë,
Dimër paska qenë çdo stinë
Si s'u binda menjëherë.

----------------------------------------------------------
Emigranti

Diku veç në tavolinën
Me mbulesë të bardhë shtruar,
Birrë të huaj ke përpara
Dhe një pamje të menduar.

Diku veç në tavolinën
Në një qoshe të lokalit,
Shokun tënd se ke përballë
Pi vetmuar ti prej hallit.

Diku veç në tavolinën
Në një lagje të panjohur,
Gjithçka është akull e ftohtë
Vetëm birra është e ngrohur.

Diku veç në tavolinën,
Që të bën ty shoqëri
Gotën s´di ku t´a trokasësh,
Tavolina s´është njeri.

Gashi besoja se e dije rregullin per postimin e videove...


por ndoshta ketu mund te lejojme ket lloj te videove.

Ketu duhet te lejohet, sepse ka te bej me temen!